De moeilijke economische situatie van de boerderij gedurende de dertigjarige oorlog blijkt uit de volgende berichten

1629

Op 5 februari kreeg Tonius Wirxel van de landheer toestemming het stuk land, genaamd de “Sutkampf” dat toen door ‘annt’ van het gildehuis gebruikt werd en dat de komende St. Michael (een feestdag) weer vrij kwam, voor het bedrag van 60 ‘talern’ enige jaren in vruchtgebruik te geven aan Caspar Schmidt uit Wadersloh

1629

Op 19 april kreeg Tonius Wirxel de vergunning om aan Gerd Koster uit Wadersloh, een stuk grond bij de boerderij drie jaar lang te verpachten voor 36 ‘talern’

Dit stuk grond mocht alleen beweid worden en niet bezaaid. Na drie jaar moest de schuld betaald zijn en moest het stuk grond weer aan Wirxel ter beschikking komen.

1630

 

in dit jaar verpandde Cort Averbeck aan Wirxel een paard tegen een schuld van 12,5 “talern’

Hiervoor kregen Averbeck en Korff vier stukken bouwland op de “Grote Klei” een tijd in pacht.

1631

Op 11 juni onderhandelde de kelner Embsmann uit Liesborn over een vordering van ongeveer 40 “talern”, die ‘Annt’ Speckmann, die toen in Lippstadt woonde, op Wirxel had en terugbetaald wilde zien.

1632

Deze vordering was toen nog steeds onderwerp van onderhandelingen en werd uiteindelijk door het klooster beslist.

Toen uiteindelijk Tonius Wirxel, die de burgemeester van `Rietberg een hoeveelheid gerst ter waarde van 17 ‘talern’ moest leveren, deze levering niet deed, moest ook hier inspringen

1634

De abt verloor eindelijk zijn geduld en op 6 juli moest Tonius in de abdij verschijnen.

Voordat we verder gaan met de lotgevallen van Tonius Wirxel, volgt hier eerst nog een verslag omtrent een geschil dat in die tijd speelde.

Over het recht om vee toe houden, welk recht de boerderij had, is nog het volgende te zeggen:

De boerderij had oude rechten om vee te hoeden in de gemeente Kühlheide.

Om dit vee te verweiden moest men over andermans land.

1628

Op 20 februari waren de Liesbonners Wirxel, Spechmann, Korff en andere ingezetenen van Wadersloh, die op mee boerderij Ackfeld werkten, ertoe gekomen een klacht bij de abt in te dienen.

De reden tot deze klacht was dat de boeren Wellige, Stemisch, Rickman en Mollenbrock en ook andere geïnteresseerden en medeboeren van de gemeente Kühlheide, hun land begonnen af te zonderen en af te grendelen.

De abt schreef de ambtenaren van Stromberg om hulp.

Zij beloofden een inspectie te ondernemen.

1654

Op 9 april kwamen de partijen tot een vergelijk wat inhield dat de Liesborners vrije doorgang met hun vee kregen in de gemeente Kühlheide.

1634

Tonius Wirxel moest in de abdij verschijnen.

Daar werd hem officieel door de notaris ter kennis gebracht, dat hem alle rechten en gunsten. door de abt geschonken, ontnomen werden en dat hij de eerwaarde niet meer lastig mocht vallen of zelfs maar bij hem aanlopen.

1630

Al in heet schattingsregister van dit jaar staat vermeld dat Tonius Wirxel en zijn vrouw Grete uit hun post zijn ontzet. Echter twee kinderen waren nog op de boerderij.

Hierbij kwamen twee inwoners met de namen Jobst en Anna, mogelijk de opvoeders van de kinderen.

1655

in dit jaar schijnt vader Tonius Wirxel overleden te zijn

De volgende berichten stammen uit de 17e eeuw. Zij tonen terugblikken op de situatie van de boerderij en de bewoners daarvan. Er was een twist tussen Caspar von Wendt en Wirxel en ging als volgt:

1628

Tegen het einde van dit jaar speelde het volgende:

Caspar von Wendt uit Wiedenbrück had naar oude gewoonte het recht om het beste varken van Wirxel te vorderen. Hij was echter niet tevreden met het door de boer geleverde varken en liet zijn dienaren diverse varkens, die niet tot de vordering behoorden, uitzoeken.

Hiertegen protesteerde Wirxel, waarna Wendt beslag legde op een paard dat hij naar Wiedenbrück bracht.

Het klooster Liesborn, de landheer van Wirxel, trad op als bemiddelaar in Stromberg. De uitspraak was dat Wendt zich niet moest beklagen, maar het varken moest nemen zoals het werd aangeboden.

Het tegen de regels gevorderde paard moest Wendt teruggeven aan Wirxel.

Tevens zegde de abdij de oude rechten van Wendt op.